Als redactie hebben wij ervoor gekozen om onze rubrieken in deze nieuwsbrief enigszins uit te breiden. Zo kwamen we op het idee om ‘Oud Nieuws, uit de schoolkrant’ in het leven te roepen. Wij beschikken immers over een respectabel aantal oude schoolkranten uit alle jaren met schitterende verhalen en ontroerende tijdsopnamen. Je blijft er maar in lezen en het grote probleem is om te bepalen waarmee we gaan beginnen. Ik heb ervoor gekozen om een verhaal uit de schoolkrant van januari 1980 te nemen, veertig jaar geleden dus. Daar komt nog bij dat ik in mijn fotoalbums ben gedoken en ook nog ter illustratie een foto over het betreffende verhaal heb gevonden. Wij hopen dat je de bijdrage van oud-leerling Karin Hanff met genoegen zult lezen! Een prachtig tijdsbeeld.
René Kok
Monnikenwerk in Oosterhout
Zaterdagmorgen om 9 uur kwamen wij bij elkaar bij Pater Mak. Nadat wij een korte inleiding hadden gekregen, vertrokken wij. Toen wij in de Sint-Paulusabdij in Oosterhout aankwamen, stond er net een andere groep op het punt van vertrekken. Terwijl de kamers klaargemaakt werden voor ons, dronken wij koffie en thee. Daarna gingen wij naar de kapel van de abdij. De eerste indruk maakte ons niet enthousiast, want na de dienst waren er meerderen onder ons die zich afvroegen of ze het überhaupt wel een week of langer in een abdij zouden uithouden. Dit lijkt erg negatief, maar dat onze eerste indruk helemaal verkeerd was, zal later blijken. Voor het eten zijn we naar de kassen gegaan om de orchideeën te bewonderen. Daarna was het tijd voor het eten. Wij mochten bij de monniken aan tafel zitten. (De regels van de Benedictijnen zijn minder streng dan die van de Trappisten. Bij de Trappisten eten de gasten namelijk in de gastenkamer).
Ochtenddienst om 5.30 uur
‘s-Middags zijn we ter vergelijking naar het klooster van de Benedictinessen gewandeld om daar de middagdienst bij te wonen. Wij waren het er echter snel over eens, dat de diensten van de paters Benedictijnen ons meer aanspraken. ‘s-Avonds na het eten, kwam één van de jongere monniken bij ons in de gastenkamer om in te gaan op onze vragen, wat hij erg boeiend kon. Na de completen is het eigenlijk de bedoeling dat ieder naar zijn eigen kamer gaat, maar wij kregen een kamer aangewezen, waar we zonder iemand te storen nog wat konden praten. ’s-Zondags kon je kiezen of je om 5.30 uur op wilde staan, of op een later tijdstip gewekt wilden worden. De meesten stonden om 5.30 uur op. Omdat het ontbijt niet gezamenlijk is, kregen wij dat in de eetkamer van de gasten. Na de ochtenddienst zijn we gezellig gaan wandelen. (Dat is nog eens wat anders dan de dag half voorbij laten gaan met uitslapen!). Om 10.00 uur begon de hoogmis. Wij hadden gereserveerde plaatsen. Doordat de missen goed verzorgd zijn, trekken ze veel mensen aan, die zeker niet alleen uit de omgeving van Oosterhout komen.
Monniken zijn niet saai
Na het middagmaal hadden wij de gelegenheid om in de recreatiezaal nader kennis te maken met de monniken. Dit was een geweldige ervaring. Onze eerste indruk was helemaal verkeerd. Monniken zijn geen saaie mensen, die de hele dag niets anders doen dan bidden! Zij weten over allerlei onderwerpen mee te praten, hebben (zoals aan Wilma bleek) verstand van muziek, kunnen grapjes maken en zijn bijzonder artistiek, wat wij met eigen ogen hebben kunnen zien in de pottenbakkerijen de hobbyruimte van één van de monniken. We keken onze ogen uit!
We gaan nog eens terug
Wat vonden we het jammer dat we weer moesten vertrekken! We zouden graag langer gebleven zijn, maar dat kon helaas niet. Wij hopen echter na de eindexamens met ons allen terug te gaan. Pater Mak en René, hartelijk dank voor de begeleiding, het vervoer, de gezelligheid, kortom alles wat dit weekend zo geslaagd heeft gemaakt, namens de hele groep: Ankie, Myra, Albert, Caspar, Wilma, Dea, Jacqueline en Fien.
Karin Hanff, GA6
P.S.: Het is de moeite waard om zelf ook eens een weekend mee te gaan.
@Nieuwsbrief 1, januari 2021