Een geweldig weerzien met Ad en Ine Wolfs

Een aanspreekpunt, een luisterend oor

Vooraf

Het is een gewone doordeweekse dag in juli. We gaan op visite bij twee oude bekenden uit de Sint-Jansfamilie, in ’s-Hertogenbosch. De stad van Ad en Ine Wolfs. Voor ons hebben ze hun vaste stekje op de camping voor een dag verlaten om samen nog eens terug te blikken op hun Sint-Jansperiode.

We worden gastvrij onthaald met een heerlijke traktatie en vanaf dat moment is het geen minuut meer stil geweest: prachtige herinneringen, allerlei nieuwtjes passeren de revue. Na afloop zijn ondergetekenden weer helemaal bijgepraat. Ad en Ine komen nog dagelijks in onze stad bekende gezichten tegen uit hun lyceumtijd. Nou ja, alle namen weten ze ook niet meer…. Maar de verhalen blijven. En inderdaad, ze zijn niet allemaal geschikt om in deze nieuwsbrief op te nemen.  Maar vandaag staan Ad en Ine centraal.

Het begin

Vanaf 1970 zijn de vader en moeder van Ine gestart met het beheren van een kantine op het SJL. Dat was in die tijd mede op verzoek van de avondschool, de Alliance Française en de moedermavo. Een hele eenvoudige start qua assortiment: koffie, thee en wat snoep. Zij hebben dat tien jaar gedaan en op 1 januari 1980 maakten Ine en Ad hun opwachting op het Sweelinckplein. Ad vertelt, dat hij tot op dat moment werkzaam was bij “De Druif” op de Markt, bij eenieder bekend! Hij bleef daar nog wel één dag in de week werken. Zij bleven de school trouw tot begin 2014: bijna 35 jaar Sint-Janslyceum!

Terugblik

Zij kijken met bijzonder veel plezier terug op die periode, vol met buitenschoolse activiteiten. Zij konden er een goede boterham mee verdienen. Zij voelden zich allebei als een soort maatschappelijk werker! Een praatpaal voor de leerlingen. Wat hebben zij toch altijd met bijzonder veel geduld al die ellendige thuisverhalen van die pubers over zich heen laten komen. Zij zouden daar een mooi boek over kunnen schrijven. Herinneringen? Eigenlijk alleen maar goede! Behalve dan dat ze getipt werden dat hun cola-automaat werd leeggehaald door een bepaalde jongen, van wie ze het helemaal niet verwacht hadden. Hij had nota bene nog bij hen achter de bar gewerkt! Zij ondervonden in deze situatie veel steun van directielid Alex Peters. En dan komen de verhalen los van de leuke feesten in de kantine, de reünies en het Artistiek Festival. Meerdere malen was Ad het stralend middelpunt tijdens het optreden in de aula, bijvoorbeeld samen met Esther Peters en Mario Weijers. Hij raakt er niet over uitgepraat. En na afloop van het Artistiek festival met zijn allen naar “De Druif”. Onder andere met Jeroen Duisters, Jacqueline Ringens en Hans Swinkels. Dat waren nog eens tijden.

Artistiek Festival: vlnr Ine met Edvard Veltman en Ad met Esther Peters

Bijzonder

Ad en Ine waren, en dat mag hier nog wel eens gezegd worden, bijzonder goed met de leerlingen! Wij zijn ervan overtuigd dat zij veel betekend hebben voor vele oud-Sint-Janners uit die 35 jaar. Een aanspreekpunt, een luisterend oor. Daardoor kennen zij uit die periode ook nog vele ouders. En die komen ze in de stad nog steeds tegen.

Brabants Dagblad 15 september 2004

Afscheid

De laatste dag op het SJL viel vooral Ine erg zwaar: het afscheid was bijzonder door de aanwezigheid van vele personeelsleden. De opbrengst van de kantine liep steeds verder terug, mede door de concurrentie van buitenschoolse winkelketens. In vaste dienst treden van de school was geen optie. Even daarna hebben we het afscheid nog in besloten kring bijzonder gezellig overgedaan met veel personeelsleden… in “De Druif”. Ine vervolgde haar loopbaan in “De Druif” en heeft daar nog een fijne tijd gehad. Ze is in staat om zich makkelijk aan de nieuwe situatie aan te passen. Maar, desgevraagd, zij zouden het zo weer over willen doen! Hoewel ook Ad en Ine wel doorhebben dat de leerling anno 2023 erg aan het veranderen is. Zij bespeuren ook in die groep minder tolerantie en saamhorigheid. Zij geven aan dat de school in deze tijd voor grote uitdagingen staat. Daar staat tegenover dat zij er trots op zijn, dat ze een steentje hebben kunnen bijdragen aan het succes van onze leerlingen. Nadrukkelijk vertellen ze over de kinderen Majiti uit Den Bosch en de goede contacten met hun vader! Zij waren de pioniers in onze stad op het gebied van integratie. Maar ook Martijn van de Werf staat hen nog helder voor de geest. Ten slotte passeren ook Jos en Toine van Stiphout de revue: kleurrijke jongens/mannen uit onze mooie Bossche binnenstad.

Tot slot

Het gaat goed met Ad en Ine. Ad is op dit moment 75 en Ine 70. Ine fietst veel en Ad is dol op het kijken naar mooie sport, waaronder momenteel de Tour de France en dadelijk het WK voetbal voor de vrouwen. Allebei werken ze nog part-time. Wees dus niet verbaasd als je ze binnenkort nog eens in de stad tegenkomt. Foto’s komen tevoorschijn, waarvan we er hier een paar opnemen. We gaan met een positief gevoel weer huiswaarts na dit gesprek met twee super SJL-kanjers!

Ans Buys en René Kok

@Nieuwsbrief 3, september 2023